پرخوری باعث پیری می شود
بر اساس پژوهش جديد، رژيم غذايي با كالري پايين طول عمر را افزايش مي‌دهد.پرخوري نه تنها اثرات زيانباري در سلامت دارد بلكه پژوهشگران آمریکایی با انجام آزمايشاتي كه بر روي ميمو ن ها انجام دادند تاكيد كردند كه پرخوري عاملي براي كاهش طول عمر و موجب پیری مي شود.
دانشمندان دانشگاه ویسکونسین دریافتند که طول عمر ارتباط مستقیمی با رژیم غذایی و بروز بیماریهای مرتبط با افزایش سن دارد. آنان تحقیقات خود را بیش از 20 سال قبل بر روی 76 میمون بزرگسال گونه رزوس انجام دادند. متوسط عمر این میمونها 27 سال و حداکثر آن 40 سال است.
نتايج اين پژوهش كه در مجله “ساينس‌ ” منتشر شده است حاكي از آن بوده كه محدود كردن مصرف كالري همچنين مي‌تواند فرآيند پيري را به تأخير بيندازد. در اين تحقيقات كه طي 20 سال انجام گرفته است، رژيم غذايي كم كالري براي ميمون‌ها در نظر گرفته شد و مشاهده شد كه آن‌ها يك سوم ديگر ميمون‌ها در اثر ابتلا به بيماري هاي مرتبط با افزايش عمر مانند بيماري‌هاي قلبي، سرطان و ديابت مرده‌اند. ريچارد وينراچ، رئيس اين گروه تحقيقاتي در اين باره گفت: نتايج اين تحقيقات به دليل شباهت انسان و ميمون درباره انسان‌ها نيز صدق مي‌كند. رئيس اين گروه تحقيقاتي افزود: رژيم غذايي كم كالري در كنار مصرف مواد مغذي به ميزان كافي در اين زمينه كار‌ساز خواهد بود. نكته كليدي درباره اين نتايج آن است كه رژيم غذايي بايد مغذي باشد؛ دليل عمر كوتاه افرادي كه در گذشته كم‌تر غذا مصرف مي‌كردند نيز همين مسئله يعني ناكافي بودن مواد مغذي در آن است. در این آزمایش میمونها به دو گروه تقسیم شدند که اعضای یک گروه هر اندازه که می خواستند می توانستند در طول روز غذا بخورند و گروه دوم به یک رژیم غذایی با 30 درصد کالری کمتر و همراه با ویتامینها و مواد معدنی محدود شده بودند. نتایج این تحقیقات نشان می دهد پس از آنکه متوسط عمر 27 سال این میمونها به اتمام رسید 63 درصد از میمونهایی که در گروه رژیم غذایی کنترل شده قرار داشتند همچنان زنده ماندند درحالی که تنها 45 درصد از میمونهای گروه با رژیم غذایی آزاد به زندگی خود ادامه می دادند. گفتني است محققان قبلا با آزمايشات متعدد نشان داده بودند رژيم غذايي كم كالري سبب افزايش طول عمر مي‌شود. رژيم غذايي حاوي كالري پايين و در واقع غذا خوردن به اندازه‌اي كه انسان را از خطر مرگ از گرسنگي نجات دهد، باعث افزايش طول عمر مي‌شود. ‌اين تاثير تاكنون روي موشها و بسياري ديگر از موجودات زنده از جمله انسان به اثبات رسيده است. محققان با مطالعه روي كرم‌هاي حلقوي دريافتند: وقتي هر يك از اين آنزيم در بدن جانور وجود نداشته باشد، كرم‌ها نمي‌توانند عمر طولاني داشته باشند. شرح اين يافته در مجله نيچر منتشر شده است. اين آنزيم‌ها در واقع با محدود كردن تعداد رژيم غذايي روزانه، طول عمر جانداران مورد آزمايش را افزايش مي‌دهند. محققان مي‌گويند: هرچند فاكتورهاي الگوي زندگي مانند چاقي تاثير قابل توجهي روي طول عمر دارند اما عوامل ژنتيكي در پروسه پيري نقش محوري و مهمتري ايفا مي‌كنند. اين تحقيق نشان داد كه فاكتورهاي ژنتيكي عامل تعيين كننده‌اي در توليد دو آنزيم كشف شده هستند و اين دو آنزيم با محدود كردن ميزان كالري مصرفي در هر فرد، باعث افزايش طول عمر انسان مي‌شود.